Skuteczność leczenia przedwczesnego wytrysku jest bardzo wysoka – wynosi bowiem około 90%. Metoda leczenia jest dobierana odpowiednio do sytuacji pacjenta, przede wszystkim ze względu na przyczynę schorzenia. Dlatego właśnie terapia musi być podjęta dopiero po konsultacji lekarskiej.
Pierwszy sposób leczenia przedwczesnego wytrysku to terapia farmakologiczna z zastosowaniem selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny, które regulują metabolizm neuroprzekaźników. Są to przede wszystkim inhibitory fosfodiesterazy typu 5, czyli np. dapoksetyna, fluoksetyna, paroksetyna, tramadol i sidemafil. Środki te jednak mogą wywoływać liczne skutki uboczne, toteż należy je przyjmować wyłącznie w dawkach wyznaczonych przez lekarza. Farmaceutyki wykorzystuje się także w celu znieczulenia zbyt wrażliwej żołędzi. W tym przypadku lek należy stosować na około pół godziny przed stosunkiem seksualnym. Są to leki w postaci maści albo żelu częściowo znieczulającego nadwrażliwą żołądź.
Inną metodą leczniczą jest iniekcja w ciała jamiste członka. Mężczyzna przed stosunkiem musi wykonać wstrzyknięcie w członek prostaglantynę. Początkowo erekcja utrzymuje się dłużej właśnie pod wpływem leku, a po jakimś czasie wytrysk automatycznie się opóźnia i można wtedy odstawić lek.
Jeżeli problem z przedwczesnym wytryskiem ma podłoże psychologiczne, wówczas najskuteczniejszym sposobem leczenia jest psychoterapia. Może wziąć w niej udział również partnerka mężczyzny. Psychoterapia z reguły prowadzona jest indywidualnie, ponieważ terapeuta dobiera sposób leczenia dostosowany do konkretnego przypadku. Psychoterapia bywa również połączona ze stosowaniem technik relaksacyjnych.
Przedwczesny wytrysk może być również eliminowany za pośrednictwem specjalnych ćwiczeń. Najważniejsza jest tutaj konsekwencja, ponieważ tylko regularne i systematyczne ćwiczenia przynoszą oczekiwane rezultaty. Polegają one m.in. na trenowaniu mięśni Kegla i na wyuczeniu się kontrolowania wytrysku. Można ćwiczyć razem z partnerką, co niekiedy daje dodatni efekt psychologiczny.
Trening mięśni zwieraczy może być przeprowadzony z zastosowanie odpowiedniej aparatury. Stosuje się wtedy elektroterapię, fizjokinezyterapię lub biofeedback. Metody te przeprowadzane są w specjalnych gabinetach lekarskich. Efekty pojawiają się po 15-20 zabiegach, które wykonywane są trzy-cztery razy w tygodniu.